Μια χώρα, δυο Σαμαράδες. Ένα Έθνος δύο όψεις. Μα που στο τέλος ελπίζεις πως έστω και στο ενενηνταφεύγα θα έρθει η ανατροπή για να ξεκαθαρίσει ποιος είναι ο αληθινός και ποιος ο ψεύτικος!
Του Δημήτρη Καρυωτάκη
Αυτός μάλιστα είναι Σαμαράς, όχι σαν τον άλλο! Είναι αυτός που μας ανεβάζει στα ουράνια και όχι σαν τον άλλο που μας γκρεμίζει στα τάρταρα!
Είναι εκείνος που δεν λέει πολλά( ή σχεδόν τίποτα) αλλά κάνει τα πάντα. Όχι σαν τον άλλο που άλλα έλεγε κι άλλα κάνει, και το εφιαλτικότερο μας προετοιμάζει για τα χειρότερα. Είναι εκείνος, ο καλός, που σαν αρχαιοελληνικός θεός διαφημίζει την Ελλάδα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα όχι μόνο για την ποδοσφαιρική του αξία μα και για την ψυχή του. Είναι ο ίδιος που μες τη μεγάλη του χαρά δεν ξεχνάει και το μεγάλο χαμένο, τον τερματοφύλακα της Ακτής Ελεφαντοστού, και πηγαίνει μεμιάς να τον παρηγορήσει, γνωρίζοντας πως όπως στη ζωή έτσι και στο ποδόσφαιρο το γέλιο από το δάκρυ απέχουν όσο μια στραβοκλωτσιά!
Είναι εκείνος που δεν λέει πολλά( ή σχεδόν τίποτα) αλλά κάνει τα πάντα. Όχι σαν τον άλλο που άλλα έλεγε κι άλλα κάνει, και το εφιαλτικότερο μας προετοιμάζει για τα χειρότερα. Είναι εκείνος, ο καλός, που σαν αρχαιοελληνικός θεός διαφημίζει την Ελλάδα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα όχι μόνο για την ποδοσφαιρική του αξία μα και για την ψυχή του. Είναι ο ίδιος που μες τη μεγάλη του χαρά δεν ξεχνάει και το μεγάλο χαμένο, τον τερματοφύλακα της Ακτής Ελεφαντοστού, και πηγαίνει μεμιάς να τον παρηγορήσει, γνωρίζοντας πως όπως στη ζωή έτσι και στο ποδόσφαιρο το γέλιο από το δάκρυ απέχουν όσο μια στραβοκλωτσιά!
Κι είναι κι άλλος που καταστρέφει ζωές θεωρώντας τους αριθμούς, που αναποδογυρίζει Ζάππεια, που σκίζει μνημόνια ( αλλά μόνον στον ύπνο του) και που μεταφράζει σε success story το δικό μας εφιάλτη, στερώντας μας την ελπίδα πως μαζί του μας περιμένει ένα καλύτερο αύριο. Είναι ο ίδιος που τις δικές του αδυναμίες τις; χρεώνει στους υπουργούς του, τα δικά του λάθη στους αντιπάλους του και για όλα φταίνε οι άλλοι αλλά εκείνος είναι άμοιρος ευθυνών. Κι είναι και ο Γιώργος Σαμαράς, που όταν οι άλλοι κρύβονται εκείνος παίρνει τη μπάλα και τη στήνει στα 11 μέτρα. Που δεν θεωρεί πως δεν είναι δικό του χρέος να πάρει την ομάδα στην πλάτη του μα και ένα ολόκληρο έθνος στου ώμους του, που με ψυχραιμία Ολύμπιου Θεού στέλνει τη μπάλα στο πλεκτό, όπως θα έκανε κάθε μεγάλος ηγέτης και έναν πονεμένο, οργισμένο και πεινασμένο λαό ξανά στους δρόμους!
Είναι από τη μια ο επαγγελματίας πολιτικός, ο άνθρωπος από τζάκι, που αφού δεν δούλεψε ποτέ στη ζωή του, προορισμένος γαρ λόγω dna να μας κυβερνήσει, μας δουλεύει κανονικά. Κι είναι και ο επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, που δεν χρωστάει σε κανέναν, που έφυγε από την Ελλάδα για να γίνει καλύτερος, ο γιος του δικού μας Γιάννη, ο Γιώργος, το Γιωργάκι, η Γιωργάρα μας, παιδί του ΟΦΗ ΄94 και του Βαρδινογιάννειου Αθλητικού Κέντρου, που για χάρη του καμαρώνει ολόκληρη η Κρήτη γιατί είναι συμπατριώτης μας από επιλογή!
Μια χώρα, δυο Σαμαράδες. Ένα Έθνος δύο όψεις. Μα που στο τέλος ελπίζεις πως έστω και στο ενενηνταφεύγα θα έρθει η ανατροπή για να ξεκαθαρίσει ποιος είναι ο αληθινός και ποιος ο ψεύτικος!
